SAID REIK NUWE BESLISSING UIT OOR DOKUMENTÊRE VEREISTES VIR BTW-DOELEINDES

In Februarie het die South Atlantic Jazz Festival (Pty) Ltd suksesvol by die Volle Regbank van die Wes-Kaapse Hooggeregshof geappelleer teen ‘n uitspraak van die Belastinghof (gerapporteer as ABC (Pty) Ltd v CSARS [2015] ZAWCHC 8). Hierdie uitspraak het gehandel oor dokumentêre bewys wat deur die Kommissaris van die SAID vereis word ter stawing van insetbelastingeise wat belastingbetalers indien vir BTW-doeleindes, en spesifiek die trefwydte van die bepalings van artikel 16(2)(f) van die Wet op Belasting op Toegevoegde Waarde , 89 van 1991.

Sedert die uitspraak het die regering ernstig aandag geskenk aan die kwessie van dokumentêre bewys gekoppel aan BTW-inseteise en is artikel 16(2)(f) geamendeer en artikel 16(2)(g) ingevoer. Veral die laasgenoemde bepaling is hier van belang. Dit handel in hoofsaak oor watter dokumentêre getuienis voldoende is as stawende bewys vir BTW-inseteise wat deur ‘n BTW-ondernemer ingedien word in die afwesigheid van, byvoorbeeld,  ‘n faktuur van die verskaffer, ‘n inklaringsbrief of ‘n kredietnota. Die vraag in ABC hierbo, as voorbeeld, was of ‘n ondertekende ooreenkoms in hierdie omstandighede toereikend kan wees as stawende bewys vir ‘n insetbelastingeis wat ingedien is.

Artikel 16(2)(g) lees dat “… in the case where the vendor, under such circumstances prescribed by the Commissioner, is unable to obtain any document required in terms of [section 16(2)] (a), (b), (c), (d), (e) or (f), the vendor is in possession of documentary proof, containing such information as is acceptable to the Commissioner, substantiating the vendor’s entitlement to the deduction at the time a return in respect of the deduction is furnished…”

SAID het op 24 Oktober 2016 ‘n bindende algemene beslissing (binding general ruling [BGR36]) uitgereik wat handel oor die omstandighede waaronder die Kommissaris ‘n BTW-ondernemer sal toelaat om alternatiewe dokumentêre bewys te gebruik om die ondernemer se aanspraak op ‘n insetbelastingaftrekking soos in artikel 16(2)(g) beoog, te staaf.  Om die Kommissaris se goedkeuring te verkry om alternatiewe dokumentêre bewys te gebruik ter stawing van ‘n aftrekking ingevolge artikel16(2)(g), moet ‘n BTW-ondernemer aansoek doen om ‘n BTW-beslissing of ‘n BTW-klasbeslissing.

Kragtens die beslissing mag ‘n BTW-ondernemer slegs aansoek doen vir goedkeuring ingevolge artikel 16(2)(g) om te steun op dokumentêre bewys anders as die dokumente wat in artikel 6(2)(a) tot (f) voorgeskryf word, as –

• die ondernemer beskik oor voldoende bewys dat redelike pogings aangewend is om die bewyse wat deur die Kommissaris vereis word kragtens artikel 16(2)(a) tot (f), te verkry;
• die ondernemer weens omstandighede buite die ondernemer se beheer, nie in staat was om die dokumentasie wat in artikel 16(2) (a) tot (f) voorgeskryf word, te verkry en by te hou nie (kyk hieronder);
• geen ander bepaling van die BTW-wet voorsiening maak vir ‘n aftrekking kragtens die besondere dokument in besit van die ondernemer nie.

BGR 36 lys verder die omstandighede waaronder geoordeel sou kon word dat die verkryging van die vereiste dokumentasie buite die ondernemer se beheer was:

• As die leweransier versuim het om ‘n belastingfaktuur, debietnota of kredietnota aan die BTW-ondernemer te voorsien;
• As die leweransier gekontak is maar versuim het om te reageer op die ondernemer se versoek dat ‘n volledige belastingfaktuur of korrekte dokument voorsien word;
• As die leweransier of ondernemer se besigheidsperseel beskadig is as gevolg van, byvoorbeeld, ‘n natuurramp wat sy rekeningrekords beskadig het en daar geen moontlikheid is dat die betrokke rekords herwin of heruitgereik kan word nie; of
• As die leweransier se registrasie as ondernemer ingetrek is.

Hierdie artikel is ʼn algemene inligtingsblad en moet nie as professionele advies beskou word nie. Geen verantwoordelikheid word aanvaar vir enige foute, verlies of skade wat ondervind word as gevolg  van die gebruik van enige inligting vervat in hierdie artikel nie. Kontak altyd ʼn finansiële raadgewer vir spesifieke en gedetailleerde advies. (E&OE)